Lingua Cumanica
From Wikipedia, the free encyclopedia
Lingua Cumanica est linguarum Turcicarum una iam extincta. A saeculo XI usque ad XIV a Cumanis[1] usurpata est; Cumani in tesqua magna inter Danubium et Rham flumen migraverunt. Lexicon necnon grammatica Cumanica solum e Codice Cumanico nota sunt.
More information Status publicus ...
Lingua Cumanica | ||
---|---|---|
Taxinomia: | ||
Locutores: | iam mortua | |
Sigla: | 1 —, 2 —, 3 — | |
Status publicus | ||
Officialis | — | |
Privata | — | |
Litterae: | litteris Latinis (non a Cumanis ipsis) et Armeniis monumenta scripta sunt | |
Scriptura: | ||
Procuratio: | — | |
Migrationes Cumanorum saeculis XI et XII |
Close
Proxima Cumanicae sunt monumenta linguae, ut dicitur, Armeno-Kiptchakicae[2], litteris Armeniis scripta saeculis XVI et XVII in regione Cameneciae et Leopolis. Dialectus quidam Turcicus Cumanicae propinquus etiam in Hungaria saeculo XVII notus est; Stephanus[3] Varró, qui ea utebatur postremus, anno 1770 mortuus est.