Silvius Pellicus
From Wikipedia, the free encyclopedia
Silvius Pellicus[1] (natus Salutiis die 24 Iunii 1789 – mortuus Taurini die 31 Ianuarii 1854), incola Taurinensis, fuit scriptor et patriae amans Italicus. Pellicus propter pugnam contra Austriacos, qui tunc Italiam dominabantur, capite et postea ad carcerem perpetuum damnatus est, sed iam post sex annos liberatus est. In opere Carceres Mei[2] (Italice Le mie prigioni) de captivitate sua narravit.