I Can Eat Glass

I Can Eat Glass (Anglice, 'Vitrum edere possum') fuit propositum linguisticum in interrete antiquo ab Ethan Mollick, discipulo Harvardiano, relatum.^[1] Qui dicentibus I can eat glass, it does not hurt me, locutionem Anglicam, in variissimis linguis conversam praebere volebat, locutionem ob eius ingenium insolitum electam.

"I Can Eat Glass" in GNOME Font Viewer.

Mollick explicavit peregrinatoribus in civitatibus externis "impulsum invictum"^[2] esse ut aliquid illa lingua utentes dicant, sed quidquid dicant plerumque se peregrinatores statim probare; dicere autem "Vitrum edere possum, quod mihi non nocet," monstrare dicentem "videri indigenam insanum, ac dignitate et observantia tractari."^[3]

Propositum magnopere amplificabatur cum navigatores interretiales ut translata referant invitarentur.^[4] Locutio in plus quam 150 linguas, inter quas nonnullae quae fictae vel excogitatae sunt, atque in codicem ex variis linguis computatralibus captis, conversa est; memum interretiale mox facta est.^[5]