Nāgārjuna
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Nāgārjuna (natus fortasse in India Meridiana[1] circa 150; mortuus circa 250; Mandarinice 龍樹, simpliciter 龙树, pinyin Lóngshù, Tibetana normativa mGon-po Klu-grub) fuit monachus, philosophus, scriptor, et sanctus e regione Andhra Pradesa in India ortus. Late unus e philosophis Buddhisticis maximi momenti aestimatur.[2] Praeterea, secundum Ioannem Westerhoff, ille est "unus e cogitatoribus maximi momenti in historia philosophiae Asianae.[3][4]
Nagarjuna cum Aryadeva discipulo habetur conditor Madhyamakae, scholae Buddhismi Mahāyāna[5] quae "viam mediam" petit, ac defensor illius motus.[6][7] Eius Mūlamadhyamakakārikā (versus radicales de Madhyamaka) sunt textus maximi momenti qui inanitatem, cosmotheoriam Buddhisticam, tractat, permultos auctores commentariorum Sanscritorum, Sinensium, Tibetanorum, Coreanorum, Iaponiensium movens, atque iam diligenter legitur.[8]
Nāgārjuna etiam philosophiam Prajñāpāramitā orsarum excoluit, ac nonnulli fontes affirmant eum scripturas orbi terrarum retexisse quas a quibusdam nagis[9] recuperavit. Praeterea, nonnullos libellos de rasayana scripsisse, atque officium rectoris Nalandae meruisse memoriae traditum est.[10]
Remove ads
De vita et historia
Paene nihil de vita Nāgārjuna nobis traditur, quia narrationes exstantes nonnulla saecula post mortem scriptae sunt, plerumque Sinice[11] et Tibetanice. Secundum certas fabulas, ipse ex India Meridiana exortum est.[12][13]
Iconographia
Nāgārjuna saepe forma composita depingitur cui sunt proprietates hominum et nagarum.[14]
Nexus interni
- Aryadeva
- Buddhapālita
- Buddhismus
- Causalitas
- Kamalasila
- Universitas Acharya Nagarjuna
Notae
Bibliographia
Nexus externi
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads