Ordo Fratrum Praedicatorum

Ordo Fratrum Praedicatorum vel simpliciter Dominicani est ordo religiosus anno 1216/1217 conditus, iussu papae Honorii III, magistro Dominico Oxomensi. Adnominatio vulgariter, sed minus recte, explicatur quia Dominicani "canes Domini" essent.^[1] Sunt tres ordinis rami: unus fratrum, alius monialium clausurae obligatarum, tertius sororum regularium atque virorum mulierumque saecularium.

Ordinis insigne cum cruce dominicana, saeculo XV

Sanctus Dominicus a Fratre Angelico pictus, in ecclesia Sancti Marci Florentina adservatus

Prullianum, monasterium sive refugium feminarum, ante ordinem anno 1206/1207 conditum est. Anno 1215, adiuvante Fulcone, episcopo Tolosano, Dominicus congregavit homines in ordinem praedicatorum Tolosae, ubi mox conventus S. Romani oritur. Dominicus mense Decembri 1216 et Ianuario 1217 bullas "Religiosam vitam" et "Gratiarum omnium" recepit a papa Honorio III, qua auctoritate ordinem Fratrum Praedicatorum constituit. Conventus virorum S. Iacobi Parisiensis, S. Nicolai vinearum Bononiensis et S. Crucis Segobiensis mox conditi sunt, et sine mora Palentinus et Montispessulanensis; feminarum eodem fere tempore Matritensis, Romanus, Bononiensis.

In ecclesia S. Nicolai Bononiensi generalia Ordinis capitula primum et secundum annis 1220 et 1221 habita sunt. Ibidem mortuus est ipse Dominicus Oxomensis die 6 Augusti 1221.

Inter primos annos Ordinis condita sunt octo studia generalia, quorum plurima iuxta universitates sedebant, videlicet: Lutetia, Monspessulanus, Colonia, Bononia, Neapolis, Oxonia, Barcino, Cadurcum, quibus fortasse Tolosa addenda sit.^[2] Studium conventuale Dominicanum Romae ad basilicam Sanctae Sabinae anno 1222 constitutum, mox in studium provinciale erectum est.

Medio Aevo quidem Dominicani multum sanctae inquisitioni faverunt. In iis clarus fuit sacerdos Hispanicus Thomas a Turrecremata.

Provinciae ordinis

1. Provincia Hispaniae
2. Provincia Tolosanae
3. Provincia Franciae
4. Provincia S. Dominici in Italia
5. Provincia Romana S. Catharinae Senensis (Italia)
6. Provincia S. Thomae Aquinatis in Italia
7. Provincia Provincia Teutoniae (Germania)
8. Provincia Angliae
9. Provincia Poloniae
10. Provincia Aragoniae (Hispania)
11. Provincia Bohemiae (Cechia)
12. Provincia Croatiae, Annuntiationis B. M. V.
13. Provincia Portugalliae
14. Provincia Beticae (Hispania)
15. Provincia Neerlandiae
16. Provincia Hiberniae
17. Provincia Sancti Iacobi in Mexico
18. Provincia S. Ioannis Baptistae de Peru
19. Provincia S. Ludovici Bertrandi de Columbia
20. Provincia S. Catharinae Senensis de Ecuador
21. Provincia Dominae Nostrae de Rosario (internationalis)
22. Provincia S. Rosae in Flandria (Belgica)
23. Provincia Argentinae
24. Provincia S. Ioseph in S. F. A. S. (USA)
25. Provincia Melitensis S. Pii V (Malta)
26. Provincia S. Dominici Canadensis (Canada)
27. Provincia SS. Nominis Iesu in S. F. A. S. (USA)
28. Provincia S. Alberti Magni Germaniae Superioris et Austriae
29. Provincia S. Alberti Magni in S. F. A. S. (USA)
30. Provincia Assumptionis B. M. V. in Regionibus Australiae et N. Zelandiae
31. Provincia fr. Bartholomeai de Las Casas in Brasilia
32. Provincia Assumptionis B. M. V. in Helvetia
33. Provincia Reginae Martyrum in Vietnam
34. Provincia Philippinarum
35. Provincia S. Martini de Porres in S. F. A. S. (USA)
36. Provincia S. Ioseph Opificis in Nigeria
37. Provincia Indiae
38. Provincia Dominae Nostrae de Rosario de Slovacia
39. Vice-Provincia Filii Mariae de Pakistan
40. Vice-Provincia S. Vincentii Ferrer de America Centrali
41. Vicariatus Generalis Hungariae
42. Vicariatus Generalis S. Laurentii Martyris de Chile
43. Vicariatus Generalis S. Thomae Aquinatis in Belgio (Belgica)
44. Vicariatus Generalis Rei Publicae Democraticae de Congo
45. Vicariatus Generalis Africae Australis
46. Vicariatus Generalis Reginae Sinae (Taivania)
47. Vicariatus Generalis SS. Angelorum Custodum in Lithuania, Lettonia et Estonia
48. Vicariatus Generalis Russiae et Ucrainae
49. Vicariatus Generalis S. Crucis de Puerto Rico^[3]

Fontes

• 1206-1260 : Gerardus de Fracheto, Vitae fratrum Ordinis Praedicatorum
• 1204-1496 : Gerardus de Fracheto, Cronica Ordinis (ab aliis continuata)
• 1349-1453 : Chronicon Petri de Arenys
• 1366-1388 : Chronicon breviusculum Ioannis de Mena
• 1510-1615 : Antonio de Remesal, Historia de la Provincia de S. Vicente de Chiapa y Guatemala de la orden de nuestro glorioso padre Sancto Domingo (Matriti: Francisco de Angulo) textus

Nexus interni

• Magistri Ordinis Praedicatorum