Perfectum
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Perfectum (plene tempus praeteritum perfectum) in lingua Latina multisque aliis linguis e contrario imperfecti non status sed actiones praeteritas narrat et describit. Habet genera haec:
Coniunctio
De verbo 'mutare':
(ego) mutáv-i
(tu) mutav-ísti (vel mutásti)
(is/ea/id) mutáv-it
(nos) mutáv-imus
(vos) mutav-ístis (vel mutástis)
(ei/eae/ea) mutav-érunt
(ego) mutát-us, -a, -um sum
(tu) mutát-us, -a, -um es
(is/ea/id) mutát-us, -a, -um est
(nos) mutát-i, -ae, -a sumus
(vos) mutát-i, -ae, -a estis
(ei/eae/ea) mutát-i, -ae, -a sunt
De verbo 'esse':
(ego) fú-i
(tu) fú-ísti
(is/ea/id) fú-it
(nos) fú-imus
(vos) fu-ístis
(ei/eae/ea) fu-érunt
Remove ads
Perfectum narrativum
Exempla
- Veni, vidi, vici. Caesar
Perfectum constativum sive resultativum
Odi, novi, memini
Forma perfectica sunt, sed praesentica sentiuntur.
Perfectum gnomicum
Perfectum praesens
vide perfectum resultativum.
Alii sermones
In lingua Germanica idem tempus dicitur Praeteritum.
 |
Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes! |
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads