Sazerac
gallicauda From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Sazerac est nomen familiae Francicae ex Engolisma ortae; appellatio mercatoria spiritus Cognacensis ab hac familia olim negotiati; nomen tabernae Neo-Aurelianensis (plene Sazerac Coffee House, antea ad Merchants' Exchange pertinentis) ubi spiritus saeculo XIX medio inferri solebat; nuncupatio gallicaudae (plene Sazerac cocktail) ibi confectae, a principio de eodem spiritu, recentius de vischio secalensi; nomen societatis mercatoriae (plene Sazerac Company, antea Handy & Company) quae hanc potionem aliasque etiam hodie venundat.

Remove ads
@keyframes ancora-evanescens{0%,80%{background-color:rgba(0,127,255,.13333)}100%{background-color:transparent}}.mw-parser-output span.ecce-citatio:not(:empty):target{animation:3s ease 0s 1 ancora-evanescens}Familia Sazerac

Referuntur:
- Bernardus Sazerac, figulus faberque negotiatorque spiritus vini, anno 1781 molendinas officinasque de Forge emit (qua ratione a prole nomen "Sazerac de Forge" usurpatum erit)
- Laurentius Sazerac de Forge, negotiator spiritus vini, praefectus urbi Engolismae anno 1830 meruit
- Ioannes Baptista Sazerac de Forge (1795–1849), negotiator spiritus vini Engolismae in urbe, anno 1849 deputatus conventus legislativi factionis monarchistarum
- Laurentius Paulus Sazerac de Forge, negotiator spiritus vini, praefectus urbi Engolismae annis 1864–1870
- Genovefa Sazerac de Forge, anno 1969 mortua, ultima huius familiae, post quam molendinae de Forge ab aliis emptae sunt
Remove ads
Spiritus Cognacensis Sazerac de Forge & Fils
Spiritus Cognacensis, a societate Sazerac de Forge & Fils compositus, saeculo XIX Novae Aureliae in Ludoviciana venditabatur.
Taberna Sazerac Coffee House

Ex aula mercatoria Merchants' Exchange ad viam rue Royale posita, ubi iam spiritus Sazerac de Forge & Fils importatus erat, coffearium anno 1850 separatum est sub nomine Sazerac Coffee House, e designatione spiritus qui iuxta coffeum ibi venditatus erit. Quam tabernam Thomas H. Handy anno 1869 adquisivit.
Gallicauda Sazerac cocktail

Hac in taberna non spiritus Cognacensis Sazerac tantum proponebatur, sed et potio mixta generis gallicaudae. A principio spiritus Cognacensis, Amarum Peychaud (iam ab anno 1857), saccharum cum glacie quatiuntur; omnia, glacie saccata, in cyathum absinthio lavatum infunduntur. A saeculo XIX exeunte, spiritu Cognacensi propter phylloxeram deficiente, loco eius vischium e secale prehenditur. Anno 1904 in diurnario septentrionali Boston Journal spiritus vini impensum primarium gallicaudae Sazerac esse asseveratur, sed anno 1912 in Times Picayune Neo-Aurelianensi vischium secalense mandatur.[1] Nostro tempore ambo accipiuntur.
Remove ads
Notae
Bibliographia
Nexus externi
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads
