Ophiuchus (constellatio)

Ophiuchus^[1] (Graece: ὀφιοῦχος) sive Anguitenens^[2] sive Serpentarius^[3] constellatio est ampla, sed non tam illustris in caeli linea aequinoctiali. Constellationi est forma armillae, quae et ab oriente et ab occidente Serpentem spectat. Taenia Viae lacteae per partem Ophiuchi patet.

Data Ophiuchi constellationis
Nomen	Ophiuchus
Genetivus	Ophiuchi
Abbreviatio	Oph
Ascensio recta	16 h 01 min ad 18 h 45 min
Declinatio	-30° 12' ad +14° 23'
Area	948 gradus quadrati ordo: 11
Videri potest inter	-80° ac +80°
Numerus stellarum magnitudinis < 3m	5
Stella lucidissima, Magnitudo	Ras Alhague (α Oph), 2,1m
Amnis meteorum	Ophiuchidae
Constellationes finitimae (a septentrionibus sensu negativo)	Hercules Serpentis caput Libra Scorpio / Scorpius Sagittarius Scutum Serpentis cauda

De historia

Ophiuchus iam est in numero quadraginta octo siderum temporum antiquorum, quae a Ptolemaeo descripta sunt.

Quamquam linea ecliptica etiam per Ophiuchum se pertinet et Sol vel diutius (ab a. d. XIII Kal. Dec. usque ad a. d. XVI Kalendas Ianuarias) quam in Scorpione vicino manet, astrologi illum non in numero zodiorum habent.

De mythologia

Sunt qui Ophiuchum eundem atque Herculem esse dicant; plerique autem dicunt illum Aesculapium (Graece Asklepion) filium Apollinis et Coronis esse.

Ophiuchus sub sidere adverso natus esse dicitur. Nam Coronis alio cum amore se iunxerat. Inde Apollo invidia commotus eam interfecit. Moriens Coronis Apollini confessit se ab eo praegnantem esse. Apollo infantem servavit, quem a Chirone Centauro sapienti erudiendum curavit. Chiro Aesculapium artem medicinam docuit, unde clarus medicus hominum factus est. Aliquando cum autem mortuum quendam ad vivos revocavisset, Zeus superbiam multans Aesculapium fulmine prostravit ac interfecit.

Stellae

Si plus cognoscere vis, vide etiam Stellae Ophiuchi.

• Stellae Barnard est maxima stellarum motio propria. Stella Barnard distat 5.9 tantum spatiis lucis annuis; Alpha Centauri tantum systemati solari nostro propius iacet.
• κ Ophiuchi stella variabilis est circiter 600 sla remota, quae irregulariter variat.

Anno 1604 in Ophiucho stella supernova eluxit.

Stella	Magnitudo	Magnitudo absoluta	Intervallum (sla)	Classis spectralis
Ras Alhague (α Oph)	2,08	1,30	47	A5 III
Sabic (η Oph)	2,43	0,37	84	A2.5 Va
ζ Oph	2,54	-3,20	458	09.5 V
Ied Prior (δ Oph)	2,73	-0,86	170	M1 III
Ceb alrai (β Oph)	2,76	0,76	82	K2 III
κ Oph	3,19	1,09	86	K2 IIIvar
Ied Posterior (ε Oph)	3,23	0,64	108	G8 III
θ Oph	3,27	-2,92	563	B2 IV
ν Oph	3,32	-0,03	153	K0 III
72 Oph	3,71	1,69	83	A4 IVs
γ Oph	3,75	1,43	95	A0 V
Marfic (λ Oph)	3,82	0,28	166	A2 V
67 Oph	3,93	-4,26	1418	B5 Ib
70 Oph	4,03	5,50	17	K0 V SB
44 Oph	4,16	2,11	84	A3 IV:m
χ Oph	4,22	-1,66	489	B2 Vne
45 Oph	4,28	1,61	111	F3 III
φ Oph	4,29	0,25	210	G8/K0 III
HR 6401	4,33	5,44	20	K2 III:
σ Oph	4,34	-3,44	1173	K3 II var
ι Oph	4,39	0,11	234	B8 V
ξ Oph	4,39	3,19	57	F2/F3 V
68 Oph	4,42	-0,13	265	A2 Vn
ω Oph	4,45	0,80	175	A p
ψ Oph	4,48	0,79	178	K0 III
HR 6493	4,53	2,14	98	F3 V
ρ Oph	4,57	-0,84	394	B2 V
μ Oph	4,58	-1,55	549	B8 II-III MNp
υ Oph	4,62	1,75	122	A3 m
71 Oph	4,64	0,33	238	G8 III-IV
20 Oph	4,64	1,80	121	F7 IV
41 Oph	4,72	0,60	218	K2 III
τ Oph	4,77	1,19	170	F5 V +...
51 Oph	4,78	-0,80	426	A0 V
66 Oph	4,79	-1,79	677	B2 Ve
30 Oph	4,82	-0,63	402	K4 III
74 Oph	4,85	0,27	269	G8 III
58 Oph	4,86	3,64	57	F6/F7 V
HR 6196	4,91	-0,48	391	G8 II/III
e Oph	5,03	-1,60	691	K4 II-III
ο Oph	5,14	-0,09	363	K :...
23 Oph	5,23	0,82	248	K2 III
HR 6128	5,24	-0,72	507	M2 comp
43 Oph	5,30	-1,02	600	K4/K5 III
HR 6516	5,31	4,23	54	G8 IV-V
37 Oph	5,32	-1,56	777	M2 III
HR 6985	5,38	2,43	127	F5 III
HR 6136	5,41	-0,15	423	K4 IIIp
HR 6857	5,41	2,15	147	K2 III
HR 6507	5,41	1,41	206	A8 V
HR 6987	5,43	2,92	103	F3 V
HR 6375	5,43	2,40	132	F5 IV
HR 6686	5,44	-0,14	426	G9 III
HR 6800	5,50	-0,01	412	K2 III

Numeri excerpti sunt e mensionibus satellitis Hipparcos nominatae Hipparchos catalogue: query form apud archive.ast.cam.ac.uk.

Nebulae

In Ophiucho, nonnulli cumuli stellarum sunt globosi, quos astronomus Carolus Messier in indice suo (Catalogo Messier) memoravit.

Proximus M 10 est 15 000 spatia lucis annuae remotus. M 12 et M 107 sunt 20 000 sla remoti. M 9 vel M 14 absunt intervallo 25 000 resp.^? 40 000 sla.

Nexus interni

• GJ 1214 b