Temperantia

Temperantia sive discretio (Graece σωφροσύνη)^[1] est una ex virtutibus cardinalibus. Hildegardis Bingensis dixit discretionem esse matrem omnium virtutum. Verbum Graecum σωφρονισμός etiam verbo sobrietatis Latine vertitur. Vide exempli gratia Ad Timotheum epistula II Pauli Apostoli: "non enim dedit nobis Deus Spiritum timoris sed virtutis et dilectionis et sobrietatis."

Haec commentatio nondum stipula est. Oportet intra tres menses paginam corrigere. Etiam minimis paginis Vicipaedianis habendus est: Titulus in primo exordio typis crassioribus repetitus Comprehensio (200 vel plurium litterarum) quae rem apte describat Nexus extra-Vicipaedianus (sive et fons bibliographicus) qui et titulum et rem ipsam satis corroboret Nexus interni caerulei ex hac pagina et in hanc paginam ducentes; categoriae caeruleae (quibus absentibus formula {{Dubcat}} ponatur); pagina annexa apud Wikidata (aut formula {{Nexus interviciales absunt}}) Cetera hac encyclopaedia digna, velut descriptio (explicationes, historica, exempla); imago necnon titulus suffixus; ceteri nexus externi siqui utiles sint; bibliographia. → Interpretationes vernaculae

Imago Temperantiae in aes incisa saec. XVI

In philosophia, Plato in Charmides dialogo temperantiam tractavit.

Temperantia facit ut homo non sequatur omnes voluntates et instinctus sui, aequilibrium dans.

Bibliographia

• Iustus Henrich Oldekop, Exercitatio Moralis De Temperantia, Typis Mulleri, Helmestadii 1653 Textus

Nexus interni

• Castitas
• Pudor