Titus (imperator)

Titus Flavius Sabinus Vespasianus, filius T. Fl. Sabini Vespasiani, (30 Decembris 39—13 Septembris 81) fuit imperator Romanus ab anno 79 usque ad mortem.

Titus (imperator)

Res apud Vicidata repertae:

Titus (imperator): imago

Nativitas: 30 Decembris 39 CE; Roma
Obitus: 13 Septembris 81 CE; Aquae Cutiliae
Patria: Roma antiqua

Familia

Genitores: Vespasianus; Flavia Domitilla
Coniunx: Arrecina Tertulla, Marcia Furnilla
Proles: Iulia Flavia, Flavia
Familia: Gens Flavia, Flavii Sabini

Memoria

Sepultura: Mausoleum Augusti

Imperatores gentis Flaviae

Vespasianus
Liberi Titus Domitianus
Titus
Liberi Iulia Flavia
Domitianus
Liberi Filius et filia mortui in infantia

Arcus Titi imperatoris triumphalis.

Imago triumphi Romae anno 71 habiti in Titi arcu interiore. Milites Romani, servi Iudaei necnon praeda e templo Hierosolymitano rapta, imprimis menora (candelabrum septem luminum) videtur.

Familia

Titus filius senior imperatoris Vespasiani et uxoris eius Domitillae erat. Ipse primo Arrecinam Tertullam (mortuam ante annum 65) in matrimonium duxit, filiam Marci Arrecini Clementis praefecti praetorio, ex qua filiam Iuliam habuit, deinde Marciam Furnillam, ex qua filia ignoti nominis erat^[1].

Cursus honorum

Anno 61 tribunus militum in Britannia erat. Anno 65 quaestor fuit, tum legatus Legionis XV Apollinaris. Anno 66 Titus patrem suum ad Iudaeam comitatus est, ad rebellionem Iudaeorum opprimendam. Vespasianus imperator anno 69 factus est, et anno 70 Titus Hierosolyma diripuit. Hic Berenicen Ciliciensem, filiam Herodis Agrippa I et sororem Herodis Agrippae II, adamavit. Cum Romam reversus esset, mense Iunio anni 71 triumphum egit. Tum etiam praefectus praetorio factus est. Postea, cum ipse imperator factus est, Arcum Titi aedificandum curavit ut victoriam celebret.

De titulis

Patre mortuo Imperator Titus Caesar Vespasianus Augustus publice appellatus est (antequam regnaret Titus Caesar Vespasianus nomen ei erat). Consulatum patre regnante saepe gessit (anno 79 iam COS VII, anno 80 COS VIII erat). Tribuniciam potestatem quotannis a Kalendis Iuliis anni 71 accepit usque ad undecimam (TRP XI anno 81). Imperator septies decies adclamatus est. Patre regnante pontifex erat, eodem mortuo pontifex maximus factus est.

Imperator

Titus patri suo successit anno 79. Bonus imperator habitus est, gladiatoria munera dans et aedificationem Colossei perficiens. Eruptio Vesuvii et exitium urbium Pompeiorum Herculaneique, ac rebellio Terentii Maximi in regno suo evenerunt.

Mors

Post duos tantum annos Titus febri mortuus est. Inter deos a Senatu delatus est, et exemplar pro imperatoribus posterioribus factus est. Frater Domitianus ei successit.

Fontes de vita et principatu Titi

• Aurelius Victor, De Caesaribus 10
• Dio, Historia Romana liber 66
• Epitome de Caesaribus 10
• Eutropius, Breviarium 7.21-22
• Iosephus, De bello Iudaico
• Suetonius, De vita Caesarum liber 8 "Divus Titus"
• Tacitus, Historiae