Topothesia

Topothesia (a Graeco τοποθεσία 'descriptio loci'^[1]) est "fictus secundum poeticam licentiam locus."^[2] Cicero esse videtur, qui primus topothesiam mutuatus est Graecisque litteris in epistulis Attico amico missis scripsit. Apud eum topothesia simpliciter descriptionem structuralem aedificii aut portus significat.^[3] Sed iam apud Servium de ficta descriptione agitur.^[4] Topothesia re vera locum significat intra textum positum ubi tenor narrationis rite interrumpitur formula introductionis,^[5] sicut est locus illa apud Ovidium:^[6]

• Met. 8.788-789: "est locus extremis Scythiae glacialis in oris, / triste solum, sterilis, sine fruge, sine arbore tellus"
• Met. 15.332-333: "est locus Arcadiae, Pheneon dixere priores, / ambiguis suspectus aquis, quas nocte timeto"
• Her. 16.53-56: "est locus in mediis nemorosae vallibus Idae / devius et piceis ilicibusque frequens, / qui nec ovis placidae nec amantis saxa capellae / nec patulo tardae carpitur ore bovis. "

Sunt qui topothesiam genus enargiae (Graece: ἐνάργεια 'inlustratio, evidentia') esse putent,^[7] qua narratio ornetur, ut vivida et vegeta fiat.^[8]