Paulopolis

Paulopolis^[1][2] (Lusitanice São Paulo) est maxima et opulentissima Brasiliae urbs et caput civitatis foederalis eiusdem nominis. In hac civitate sunt plus 10 miliones habitantium. Maxima extra Asiam urbs est. Altitudo media est circa 760 metra.

Paulopolis

Res apud Vicidata repertae:

Paulopolis: insigne

Civitas: Brasilia
Locus:
Numerus incolarum: 11 451 999
Zona horaria: UTC-3
Situs interretialis
Nomen officiale: São Paulo

Gestio

Praefectus: Ricardo Nunes
Consilium: Municipal Chamber of São Paulo
Procuratio superior: civitas Paulopolitana

Geographia

Superficies: 1 523 chiliometrum quadratum
Regiones urbanae: Central Zone of São Paulo, South-Central Zone, East Zone of São Paulo, Northeast Zone, Northwest Zone, North Zone of São Paulo, West Zone of São Paulo, Southeast Zone, Southwest Zone, South Zone of São Paulo
Territoria finitima: Cajamar, Santo André, Juquitiba, Embu-Guaçu, Itapecerica da Serra, Embu das Artes, Taboão da Serra, Cotia, Osascanus, Barueri, Santana de Parnaíba, Caieiras, Mairiporã, Guarulia, Itaquaquecetuba, Poá, Ferraz de Vasconcelos, Mauá, São Caetano do Sul, São Bernardo do Campo, Diadema, São Vicente, Itanhaém

Coniunctiones urbium

Urbes gemellae: Lipsia, Pax, Abidjan, Funchal, Macaum, Mendoza, Torreón, Alta Floresta, Philadelphia Iordaniae, Urbs Assumptionis, Bamako, Barcino, Budapestinum, Bonaeropolis, Sicagum, Claudiopolis, Conimbriga, Corduba, Damascus, Erivanum, Góis, Havana, Urbs Platensis, Lima, Leiria, Olisipo, Luanda, Mediolanum, Miamia-Dade Comitatus, Urbs Montis Videi, Naha, Osaca, Pechinum, Presidente Franco District, Sancti Christophori de Laguna, Seulum, Sciamhaevum, Telavivum, Torontum, Arequipa, Compostella, Mexicopolis, Urbs Sancti Iacobi, Gambrivium, Ningbo, Tokium, Miamia, Monterrey, Bucaresta, Huaibei, Villa Euracini, Smyrna, Belmonte

Tabula aut despectus

Paulopolis: situs

Vide etiam paginam discretivam: Paulopolis (discretiva).

Paulopolis die 25 Ianuarii anno 1554 condita est, quando quidam pater Nobrega primam missam Catholicam Romanam celebravit regione Paulista. Initio saeculi vicensimi, urbs crevit adventu industriarum et populorum ex aliis civitatibus, praesertim ex Italia, migrantium.

Hodie Paulopolis numquam dormire dicitur, ne noctu quidem, sed semper vivit ex magno autocinetorum et hominum commeatu. Habet etiam multos motus artium, ut musicae et theatri. Nox Paulopolitana innumeros possidet locos, ubi viri mulieresque gaudent; etiam multa scelera committuntur. Urbs saepe periculosa dicitur.

Urbs divisa est in quinque partes: septentrionalis, centralis, meridionalis, occidentalis, et orientalis, quam incolunt qui lingua ipsorum manos appellantur. Pars centralis antiquissima est, et ibi etiamnum stat Collegium conditum saeculo XVI, quod est primum aedificium urbis.

Urbs ferriviam subterraneam possidet ex novem lineis compositam, quae plus quattuor miliones hominum quottidie transportare potest.

Loci et viae notabiles

Laophorum electricum.

• Observatorius Vallis
• Via Paulistana

Commeatus

• Ferrivia Subterranea Paulipolitana

Incolae noti

• Toquinus (1946) musicus et clarus citharista
• Olavus de Carvalio (1947) diurnarius, relator et philosophus Brasiliensis
• Fortuna (1958) cantrix sephardim

Communium coniunctiones

• Claudiopolis, Romania (2000)

Societates pedilusoriae

• Corinthians
• São Paulo