Zeno Eleates
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Zeno Eleates[1] (Graece: Ζήνων ὁ Ἐλεάτης; natus circa 500, mortuus circa 430 a.C.n.) fuit philosophus Graecus praesocraticus Eleae natus, unus inter Eleaticos philosophos et Parmenidis discipulus cuius doctrinas paradoxis suis de infinitate sustentare conatus est.[2]. Unus e magistris Periclis fuit[3] et persona dialogi Platonici Parmenides inscripti. Duos insuper Athenienses novimus qui centum minas uterque Zenoni solverunt ut ab eo docerentur: Pythodorum filium Isolochi et Calliam filium Calliadi[4].
Vide etiam paginam discretivam: Zeno.
Remove ads
Notae
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads