Arete

Solum Arete Latine ab hac subpagina tractatur. Vide etiam s.v. arete.

Latine

Aretē

Appellatio pronuntiatusque

API: /aˈreteː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: A·re·tē — morphologica: Aret-ē

Notatio

Graeca Antiqua: Ἀρέτη

Nomen proprium

Aret|ē, -ēs fem. ^[1][2]

1. Tyranni Syracusani Dionysii Maioris et Aristomaches filia (anno 353 a.C.n. mortua).

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	Aretē	—	I
gen.	Aretēs	—	II
dat.	Aretae	—	III
acc.	Aretēn	—	IV
abl.	Aretē	—	VI
voc.	Aretē	—	V

Translationes

Aristomaches filia	dilatare ▼

Aristomaches filia	collabi ▲

Anglice: Arete of Syracuse (en) Germanice: Arete von Syrakus (de) f

Arētē

Appellatio pronuntiatusque

API: /aˈreːteː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: A·rē·tē — morphologica: Aret-e

Notatio

Graeca Antiqua: Ἀρήτη

Nomen proprium

Arēt|ē, -ēs fem. ^[3][4][5]

1. Arete Cyrenaea, Aristippi filia, Graeca philosopha floruit circa saeculum IV. a.C.n. Cyrenis, Libyae.
2. (Myth. Graeca) Regina Phaeacum et Alcinoi uxor in Odyssea Homeri.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	Arētē	—	I
gen.	Arētēs	—	II
dat.	Arētae	—	III
acc.	Arētēn	—	IV
abl.	Arētē	—	VI
voc.	Arētē	—	V

Translationes

Graeca philosopha	dilatare ▼

Graeca philosopha	collabi ▲

Anglice: Arete of Cyrene (en) Germanice: Arete von Kyrene (de)

Regina Phaeacum	dilatare ▼

Regina Phaeacum	collabi ▲

Anglice: Queen Arete (en) Germanice: Königin Arete (de)

Fontes