Germano

Solum Germano Linguae multae ab hac subpagina tractatur. Vide etiam s.v. germano.

Discretiva

Germano dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
Germānō	casus dativus singularis	nominis Germānus
Germānō	casus ablativus singularis	nominis Germānus

Appellatio pronuntiatusque

API: /gerˈmaːnoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: Ger·mā·nō — morphologica: German-o

Loci

Petronius Arbiter ca. 14-66

Ioannes Keplerus 1571-1630

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Sanguine Germano sexagintaque triumphis

esse nocens coepi. Quanquam quos gloria terret,

aut qui sunt qui bella vident? Mercedibus emptae

ac viles operae, quorum est mea Roma noverca. —Satyricon T. Petronii Arbitri ^[1][2]

Latinitas nova

saec. XVII.

• Nam si Germano quaeras, nix quid sit, respondebit Nihil, siquidem Latine possit. —Strena seu de nive sexangula Ioannis Kepleri ^[3][2]

Fontes