abecedarium

Latine

Appellatio pronuntiatusque

•    

  
   API: /abetʃeˈdarium/ (ecclesiastice)

Notatio

“ABCD-arium”, ab a + be + ce + de + -arium. Cf. abecedarius.

Nomen substantivum

ăbĕcĕdār|ium, -iī neut.

1. √ Litterae cuiusdam linguae — praesertim in qua sunt ABC, ut Latinae — in earum ordine sollemni ordinatae; series litterarum seu signorum quae elementa sermonis scripti formant.

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	ăbĕcĕdārium	ăbĕcĕdāria	I
gen.	ăbĕcĕdāriī ăbĕcĕdārī	ăbĕcĕdāriōrum	II
dat.	ăbĕcĕdāriō	ăbĕcĕdāriīs	III
acc.	ăbĕcĕdārium	ăbĕcĕdāria	IV
abl.	ăbĕcĕdāriō	ăbĕcĕdāriīs	VI
voc.	ăbĕcĕdārium	ăbĕcĕdāria	V

Dictiones collatae

Synonyma

• alphabetum

Dictiones derivatae

• Anglice: abecedary, Hispanice: abecedario

Translationes

Anglice

√ alphabet ☞^en, ABC ☞^en († absey ☞^en)

Arabice

√ أَبْجَدِيَّة (ʾabǧadiyyah) ☞^ar

Germanice

Abece ☞^de, Abc ☞^de, ABC ☞^de; Alphabet ☞^de

Graeca Antiqua

√ ἀλφάβητος (alphabētos, m.)

Hispanice

√ abecedario m ☞^es

Hindice

√ वर्णमाला (varṇamālā) ☞^hi

Sinice

√ 字母 (zìmǔ) ☞^zh