adsum

Latine

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Formae aliae

• assimilatione assum, affui etc.

Notatio

← ad + sum

Verbum intransitivum

ādsum, ādesse, ādfuī (sine supino)

1. Esse ad locum vel prope locum.

Coniugatio

Radix praesens ads- Praesens indicativum act. sing. plur. I. adsum adsumus II. ades adestis III. adest adsunt Imperativus act. ades adeste Praesens subiunctivum act. sing. plur. I. adsim adsīmus II. adsīs adsītis III. adsit adsint Imperfectum indicativum act. sing. plur. I. aderam aderāmus II. aderās aderātis III. aderat aderant Imperfectum subiunctivum act. sing. plur. I. adessem adessēmus II. adessēs adessētis III. adesset adessent Futurum indicativum act. sing. plur. I. aderō aderimus II. aderis aderitis III. aderit aderunt

Radix perfecta adfu- Perfectum indicativum act. sing. plur. I. adfuī adfuimus II. adfuistī adfuistis III. adfuit adfuērunt Perfectum subiunctivum act. sing. plur. I. adfuerim adfuerīmus II. adfuerīs adfuerītis III. adfuerit adfuerint Plusquam perfectum indicativum act. sing. plur. I. adfueram adfuerāmus II. adfuerās adfuerātis III. adfuerat adfuerant Plusquam perfectum subiunctivum act. sing. plur. I. adfuissem adfuissēmus II. adfuissēs adfuissētis III. adfuisset adfuissent Futurum perfectum act. sing. plur. I. adfuerō adfuerimus II. adfueris adfueritis III. adfuerit adfuerint

Infinitivi sing. plur. praes. adesse — perf. adfuisse fut. adfore

Participia praes. † adens, adentis perf. — fut. adfutūrus, -a, -um

Gerundia et supina subst. — adiect. — supina —