aedificabit

Discretiva

aedificabit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
aedificābit	tertia singularis	futurum	activa	indicativus	aedificō (aedificāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ae̯difiˈkaːbit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ae·di·fi·cā·bit — morphologica: aedi-fic-abit

Loci

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

• Multa capita conquassabit ruinas faciendo, sed replendo aedificabit. —Enarrationes in Psalmos Augustini ^[1][2]

Fontes