aetatum

Discretiva

aetatum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
aetātum	casus genitivus pluralis	substantivi aetās

Appellatio pronuntiatusque

API: /ae̯ˈtaːtum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ae·tā·tum — morphologica: aetat-um

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Lucius Annaeus Seneca -3…+65

C. Plinius Secundus 23-79

M. Fabius Quintilianus ca. 35-100

Aulus Gellius ca. 130-170

Isidorus Hispalensis 560-636

antiq.

class.

class.

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Horum aetati prope coniunctus L. Gellius non tam vendibilis orator, quamvis nescires quid ei deesset; nec enim erat indoctus nec tardus ad excogitandum nec Romanarum rerum immemor et verbis solutus satis; sed in magnos oratores inciderat eius aetas; multam tamen operam amicis et utilem praebuit, atque ita diu vixit ut multarum aetatum oratoribus implicaretur. —Brutus Ciceronis ^[1][2]

class.

• Talem animum nostrum esse volo; multae in illo artes, multa praecepta sint, multarum aetatum exempla, sed in unum conspirata. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae ^[3][2]

saec. I. (ca. 78 p.C.n.)

• dissederuntque hae scholae, et omnes eas damnavit Herophilus in musicos pedes venarum pulsu discripto per aetatum gradus. deserta deinde et haec secta est, quoniam necesse erat in ea litteras scire; mutata et quam postea Asclepiades, ut rettulimus, invenerat. —Naturalis historia Plinii ^[4][2]

saec. I.

• Nam quidam illos minores, quia facilior intellectus videbatur, probaverunt; alii floridius genus, ut ad alenda primarum aetatum ingenia magis accommodatum. —Institutio oratoria Quintiliani ^[5][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

• Ad postremum autem et quid esset quod adversum hoc dici posset requirebat, quod homines utriusque sexus, omnium aetatum, diversis stellarum motibus in vitam editi, regionibus sub quibus geniti sunt longe distantibus, omnes tamen isti, aut hiantibus terris aut labentibus tectis aut oppidorum expugnationibus aut eadem in navi fluctu obruti, eodem genere mortis eodemque ictu temporis universi simul interirent. —Noctes Atticae A. Gellii ^[6][2]

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

• Iste enim, discussis aetatum, regionum vel aegritudinum qualitatibus, artis curam rationabiliter perscrutatus est. Empirici enim experientiam solam sectantur; logici experientiae rationem adiungunt; methodici, nec elementorum rationem observant, nec tempora, nec aetates, nec causas, sed solas morborum substantias. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis ^[7][2]

Fontes