agitares

Discretiva

agitares dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

agitārēs

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
agitārēs	secunda singularis	imperfectum	activa	coniunctivus	agitō (agitāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /agiˈtaːreːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·gi·tā·rēs — morphologica: agit-ares

Usus

Latinitas postclassica

saec. II.

• … vel, si videretur, aliquam navem conscenderes, ut aethere tranquillo in alto te portisculorum et remigum visu audituque oblectares; actutum inde balneas peteres, corpus ad sudorem uberem commoveres, convivium deinde regium agitares concheis omnium generum, Plautino “piscatu hamatili”, ut ille ait, “et saxatili”, altilibus veterum saginarum, matteis, pomis, bellariis, crustulis, vinis felicibus, calicibus perlucidis sine delatoria nota. —De feriis Alsiensibus M. Frontonis. (ca. 95-165).

Hispanice

agitares

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
agitares	secunda singularis	futurum	activa	coniunctivus	agitar

Appellatio pronuntiatusque

API: /aˈxitaɾes/

Syllabificatio phonetica: a·gi·ta·res — morphologica: agit-ares

Lusitane

agitares

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
agitares	secunda singularis	futurum	activa	coniunctivus	agitar
agitares	secunda singularis	—	activa	infinitivus	agitar

Appellatio pronuntiatusque

API: [ɜʒiˈtarɨʃ]

(Lusitane)

Syllabificatio phonetica: a·gi·ta·res — morphologica: agit-ares