agito

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈagitoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·gi·tō — morphologica: agit-o

Notatio

← Latine: agō (agere)

Verbum transitivum

ăgĭt|ō, -āre, -āvī, -ātum

1. Frequent. ab agere; ante se pellere, impellere, efficere, fluctuare.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
agit-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	agitō	agitem		agitābam	agitārem	agitābō
II. sing.	agitās	agitēs	agitā!	agitābās	agitārēs	agitābis	agitātō!
III. sing.	agitat	agitet		agitābat	agitāret	agitābit	agitātō!
I. plur.	agitāmus	agitēmus		agitābāmus	agitārēmus	agitābimus
II. plur.	agitātis	agitētis	agitāte!	agitābātis	agitārētis	agitābitis	agitātōte!
III. plur.	agitant	agitent		agitābant	agitārent	agitābunt	agitantō!
Thema	Vox passiva
agit-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	agitor	agiter		agitābar	agitārer	agitābor
II. sing.	agitāris	agitēris	agitāre!	agitābāris	agitārēris	agitāberis	agitātor!
III. sing.	agitātur	agitētur		agitābātur	agitārētur	agitābitur	agitātor!
I. plur.	agitāmur	agitēmur		agitābāmur	agitārēmur	agitābimur
II. plur.	agitāminī	agitēminī	agitāminī!	agitābāminī	agitārēminī	agitābiminī	—
III. plur.	agitantur	agitentur		agitābantur	agitārentur	agitābuntur	agitantor!

Thema	Vox activa
agitāv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	agitāvī	agitāverim	agitāveram	agitāvissem	agitāverō
II. sing.	agitāvistī	agitāveris	agitāverās	agitāvissēs	agitāveris
III. sing.	agitāvit	agitāverit	agitāverat	agitāvisset	agitāverit
I. plur.	agitāvimus	agitāverimus	agitāverāmus	agitāvissēmus	agitāverimus
II. plur.	agitāvistis	agitāveritis	agitāverātis	agitāvissētis	agitāveritis
III. plur.	agitāvērunt	agitāverint	agitāverant	agitāvissent	agitāverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	agitāre	agitāvisse	agitātūrum, -am, -um esse	agitāns		agitātūrus, -a, -um­
Vox passiva	agitārī	agitātum, -am, -um esse	agitātum īrī		agitātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
agitandī		agitandus, -a, -um			agitātum	agitātū

Dictiones collatae

• inagitābilis
• inagitātus

Dictiones derivatae

• agitābilis
• agitātiō
• agitātor, agitātrīx
• agitātōrius
• agitātus, agitāta, agitātum
• agitātus, agitātūs

Composita

• coagitō, coagitāre
• exagitō, exagitāre, exagitātiō, exagitātor
• obagitō, obagitāre
• peragitō, peragitāre

Translationes

Ante se pellere	dilatare ▼

Ante se pellere	collabi ▲

Anglice: to put in motion (en), drive (en), impel (en) Germanice: mit Eifer in Bewegung setzen (de), antreiben (de), vor sich her treiben (de)

Discretiva

agito dictio est in variis linguis:

• Lusitane: agito

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
agitō	secunda singularis	futurum	activa	imperativus	agō (agere)
agitō	tertia singularis	futurum	activa	imperativus	agō (agere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈagitoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·gi·tō — morphologica: ag-ito

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

P. Ovidius Naso -42…+18

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• De Caelio saepe mecum agito nec, si quid habuero tale, a dimittam. Hispanias spero firmas esse. Massiliensium factum cum ipsum per se luculentum est tum mihi argumento est recte esse in Hispaniis. Minus enim auderent, si aliter esset et scirent; nam et vicini et diligentes sunt. —Epistolae ad Atticum Ciceronis ^[1][2]

class. (versio II, ca. 5 p. Chr. n.)

• Quidquid erit, patiar, liceat modo corpus in auras

Tollere, quod dubia saepe pependit aqua.

Interea, dum cuncta negant ventique fretumque,

Mente agito furti tempora prima mei.

Nox erat incipiens — namque est meminisse voluptas —

Cum foribus patriis egrediebar amans. —Heroides Ovidii Nasonis ^[3][2]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Putent illi te agere quod vulgo agitur; tu vero tuum aliud negotium, et aliquid semper tecum maius agito. Sic enim maxime inter mundi discrimina securus evades, paucis carus, multis ignotus, odiosus nemini. —Epistole familiares Petrarcae ^[4][2]

Fontes