class. (45 a.C.n. / 709 a.u.)
- Quod si ea quae a terra stirpibus continentur arte naturae vivunt et vigent, profecto ipsa terra eadem vi continetur arte naturae, quippe quae gravidata seminibus omnia pariat et fundat ex sese, stirpes amplexa alat et augeat ipsaque alatur vicissim a superis externisque naturis; eiusdemque exspirationibus et aer alitur et aether et omnia supera. —De natura deorum Ciceronis [1][2]
class. (ca. 19 a.C.n.)
- O valeant fruges, ne sint modo rure puellae:
- Glans alat, et prisco more bibantur aquae.
- Glans aluit veteres, et passim semper amarunt:
- Quid nocuit sulcos non habuisse satos?
- Tum, quibus adspirabat Amor, praebebat aperte
- Mitis in umbrosa gaudia valle Venus. —Elegiarum libri II Tibulli [3][2]
class. (ca. 30 p.C.n.)
- Fere vero sequitur, ut, quo valentior quaeque materia est, eo minus facile concoquatur, sed, si concocta est, plus alat. Itaque utendum est materiae genere pro viribus, modusque omnium pro genere sumendus. Ergo inbecillis hominibus rebus infirmissimis opus est: mediocriter firmos media materia optime sustinet, et robustis apta validissima est. —De Medicina Celsi [4][2]
saec. I. (ca. 85 p.C.n.)
- Cum me ficus alat, cum pascar dulcibus uvis,
Cur potius nomen non dedit uva mihi? —Xenia M. Valerii Martialis [5][2]
