amari

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Discretiva

amari dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

amārī

Proprietates grammaticales
More information Forma, Persona ...
More information Forma, Modus flexurae ...
Appellatio pronuntiatusque
API: /aˈmaːriː/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·mā·rī — morphologica: am-ari
Usus
Latinitas mediaevalis

saec. XIII.

  • Si quis amans per amare mereri | posset amari,
posset Amor michi velle mederi | dando beari. —Carmina Burana variorum auctorum (Carmina amatoria, 73, 6a. fl.1230)

Dacoromane

amari

Proprietates grammaticales
More information Forma, Modus flexurae ...
Appellatio pronuntiatusque
API: /aˈmarʲ/
Syllabificatio phonetica: a·mari — morphologica: amar-i

Italice

amari

Proprietates grammaticales
More information Forma, Modus flexurae ...
Appellatio pronuntiatusque
API: /aˈmari/
Syllabificatio phonetica: a·ma·ri
Remove ads

Loci

M. Tullius Cicero
-106…-43		Gaius Valerius Catullus -87…-54Aulus Cornelius Celsus 30 Petronius Arbiter ca. 14-66C. Plinius Secundus 23-79Marcus Valerius Martialis 40-103 Hildegardis Bingensis
1098-1179		 Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class.class.class. III II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • quid enim melius aut quid praestantius bonitate et beneficentia; qua cum carere deum vultis, neminem deo nec deum nec hominem carum, neminem ab eo amari neminem diligi vultis: ita fit ut non modo homines a deis sed ipsi dei inter se ab aliis alii neglegantur. —De natura deorum Ciceronis [1]

class.

  • O qui flosculus es Iuventiorum,
non horum modo, sed quot aut fuerunt
aut posthac aliis erunt in annis,
mallem divitias Midae dedisses
isti, quoi neque servos est neque arca, 5
quam sic te sineres ab illo amari.
«quid? non est homo bellus?» inquies. est:
sed bello huic neque servos est neque arca.
hoc tu quamlubet abice elevaque:
nec servom tamen ille habet neque arcam. —Carmina Catulli [2][3]

class.

  • Itaque ubi amari ructus cum dolore et gravitate praecordiorum sunt, ad hunc protinus confugiendum est. —De Medicina Celsi [4][3]

saec. I.

  • Diu vocem neuter invenit; nam puer etiam singultibus crebris amabile pectus quassaverat. "O facinus, inquam, indignum, quod amo te quamvis relictus, et in hoc pectore, cum vulnus ingens fuerit, cicatrix non est. Quid dicis, peregrini amoris concessio? Dignus hac iniuria fui?" Postquam se amari sensit, supercilium altius sustulit. —Satyricon T. Petronii Arbitri [5][3]

saec. I.

  • Lupini quoque silvestres sunt, omni modo minores praeterquam amaritudine. ex omnibus, quae eduntur, sicco nulli minus ponderis est nec plus utilitatis. mitescunt cinere aut aqua calidis. colorem hominis frequentiores in cibo exhilarant, amari contra aspidas valent. —Naturalis historia Plinii [6]

saec. I.

  • Dulcia cum tantum scribas epigrammata semper
Et cerussata candidiora cute,
Nullaque mica salis nec amari fellis in illis
Gutta sit, o demens, vis tamen illa legi!
Nec cibus ipse iuvat morsu fraudatus aceti,
Nec grata est facies, cui gelasinus abest.
Infanti melimela dato fatuasque mariscas:
Nam mihi, quae novit pungere, Chia sapit. —Epigrammata M. Valerii Martialis [7]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Sed et pars quaedam tabe permista est, de qua amari casei efficiuntur; quia semen illud in debilitate permistionis nequiter eductum et inutiliter commistum informes homines efficit qui saepe amaritudinem, difficultatem et oppressionem cordis habent, unde mentem suam ad superiora levare non valent. —Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum Hildegardis [8][3]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Ardenter te amat uxor: nisi vicissim se amari senserit, tepescet amoremque odio mutabit; sin equandus tibi est amor et tu ardeas necesse est unique deditus sis amanti, zelotype coniugis vir insomnis, nunc blanditiis, nunc querelis fictisque criminibus excitandus exercendusque per noctem, seu licentius oculum deflexeris, seu ridenti lentius arriseris, seu vicinam salutaveris, seu formam alterius laudaveris, seu domum serius redieris, postremo aliquid feceris aut dixeris quo suspectus lesique reus sis amoris; que si vita dici debet, quenam mors dicenda sit nescio. —De remediis utriusque fortune Petrarcae [9][3]
Remove ads

Fontes

  1. [1]
    Marcus Tullius Cicero - De natura deorum. (The Latin Library): Liber primus. 121. [121] — amari
  2. [2]
  3. [3]
  4. [4]
  5. [5]
  6. [6]
    Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXII, cap. 74, [154] — amari
  7. [7]
    Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber septimus. XXV, versus 3 — amari
  8. [8]
  9. [9]
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads