arantis

Discretiva

arantis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

arantis

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
arantis	casus genitivus singularis	participii arāns

Appellatio pronuntiatusque

API: /aˈrantis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·ran·tis — morphologica: ar-ant-is

arantīs

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
arantīs	casus accusativus pluralis · genus masculinum	participii arāns
arantīs	casus accusativus pluralis · genus femininum	participii arāns

Appellatio pronuntiatusque

API: /aˈrantiːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·ran·tīs — morphologica: ar-ant-is

Usus

Latinitas Romana

class.

• illic te nulli poterunt corrumpere ludi,

fanaque peccatis plurima causa tuis.

illic assidue tauros spectabis arantis,

et vitem docta ponere falce comas;

atque ibi rara feres inculto tura sacello,

haedus ubi agrestis corruet ante focos;

protinus et nuda choreas imitabere sura;

omnia ab externo sint modo tuta viro. —Libri elegiarum Propertii (ca. -50...-15). Liber II, carmen 19.