arantur

Discretiva

arantur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
arantur	tertia pluralis	praesens	passiva	indicativus	arō (arāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /aˈrantur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·ran·tur — morphologica: ar-antur

Loci

L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Hoc autem genus arbusti ceteraeque omnes arbores quanto altius arantur et circumfodiuntur, maiore fructu exuberant; quod an expediat patrifamilias facere, reditus docet. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae ^[1][2]

Fontes