aravi

Discretiva

aravi dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

arāvī

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
arāvī	prima singularis	perfectum	activa	indicativus	arō (arāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /a'raːwiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·rā·vī — morphologica: arav-i

Usus

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Si laboravi in te, uti tu humiliter memoras, non me piget. Aravi in spem profecto percipiendi fructus, et spes non confundit. En de fructu operum meorum satiantur viscera mea in terra aliena: et sentio ipso meo experimento semen meum, non secus viam, non super lapides, non inter spinas, sed in terram bonam et optimam cecidisse. —Epistolae Bernardi Claraevallensis (1090-1153). Epistola CXLVI. Ad Burchardum Balernensem abbatem.

Italice

aravi

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
aravi	secunda singularis	imperfectum	activa	indicativus	arare

Appellatio pronuntiatusque

API: /aˈravi/

Syllabificatio phonetica: a·ra·vi — morphologica: ar-avi