areis

Discretiva

areis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

āreīs

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
āreīs	casus dativus pluralis	substantivi ārea
āreīs	casus ablativus pluralis	substantivi ārea

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈaːre.iːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ā·re·īs — morphologica: are-is

Lusitane

areis

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
areis	secunda pluralis	praesens	activa	coniunctivus	arar
areis	secunda pluralis	praesens	negativa	imperativus	arar

Appellatio pronuntiatusque

API: /ɜˈɾɐjʃ/

(Lusitane)

Syllabificatio phonetica: a·reis — morphologica: ar-eis

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Titus Livius -58/+17

Marcus Terentius Varro -37

Vitruvius ca. -30/-22

L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70

C. Plinius Secundus 23-79

Marcus Valerius Martialis 40-103

P. Cornelius Tacitus ca. 116

antiq.

class.

class.

class.

class.

I

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Acutissime ac diligentissime scriptam, quae lex omnibus custodiis subiectum aratorem decumano tradidit, ut neque in segetibus neque in areis neque in horreis neque in amovendo neque in exportando frumento grano uno posset arator sine maxima poena fraudare decumanum. —In C. Verrem actio secunda Ciceronis ^[1][2]

class.

• Id erat forte tempus anni ut frumentum in areis Hispani haberent; itaque redemptoribus vetitis frumentum parare ac Romam dimissis bellum inquit se ipsum alet. —Ab urbe condita Titi Livii ^[3][2]

class.

• Magnis insulis in areis factis magnum bolum deferunt aeris. Has quoque saginare solent ita, ut ollam cum foraminibus incrustent sapa et farri, ubi pascantur, quae foramina habeat, ut intrare aer possit; vivax enim haec natura. —De agricultura Varronis ^[4][2]

class.

• itaque pilis lapideis, structuris testaceis, parietibus caementiciis altitudines extructae contignationibus crebris coaxatae cenaculorum ad summas utilitates perficiunt despectationes. ergo moenibus e contignationibus areis alto spatio multiplicatis populus Romanus egregias habet sine inpeditione habitationes. —De architectura Vitruvii ^[5]

saec. I.

• Sed quisquis aedificare volet in declivibus areis, exstruere semper ab inferiore parte auspicetur, quia cum ex depressiore loco fuerint orsa fundamenta, non solum superficiem suam facile sustinebunt, sed et pro fultura et substructione fungentur adversus ea, quae mox, si forte villam prolatare libuerit, ad superiorem partem applicabuntur, quippe ab imo praestructa valenter resistent contra ea, quae postmodum superposita incumbant. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae ^[6][2]

saec. I.

• Crocum silvestre optimum. serere in Italia minime expedit, ad scripula usque singula areis decoquentibus. seritur radicis bulbo. sativum latius maiusque et nitidius, sed multo lenius, degenerans ubique nec fecundum etiam Cyrenis, ubi semper flores laudatissimi. —Naturalis historia Plinii ^[7]

saec. I.

• Natales mihi Martiae Kalendae,

Lux formosior omnibus Kalendis,

Qua mittunt mihi munus et puellae,

Quinquagensima liba septimamque

Vestris addimus hanc focis acerram.

His vos, si tamen expedit roganti,

Annos addite bis precor novenos,

Ut nondum nimia piger senecta,

Sed vitae tribus areis peractis

Lucos Elysiae petam puellae.

Post hunc Nestora nec diem rogabo. —Epigrammata M. Valerii Martialis ^[8][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

• Ceterum urbis quae domui supererant non, ut post Gallica incendia, nulla distinctione nec passim erecta, sed dimensis vicorum ordinibus et latis viarum spatiis cohibitaque aedificiorum altitudine ac patefactis areis additisque porticibus quae frontem insularum protegerent. —Annales P. Cornelii Taciti ^[9][2]

Fontes

5. De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber secundus, 8. [17] — areis
7. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXI, cap. 17, [31] — areis