arida

Latine

ārida

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈaːrida/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ā·ri·da — morphologica: arid-a

Nomen substantivum

ārid|a, -ae fem. ^[1][2][3][4]

1. √ Terra firma.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	ārida	āridae	I
gen.	āridae	āridārum	II
dat.	āridae	āridīs	III
acc.	āridam	āridās	IV
abl.	āridā	āridīs	VI
voc.	ārida	āridae	V

Dictiones collatae

Antonyma · contraria

1. mare

Translationes

√ Terra firma	dilatare ▼

√ Terra firma	collabi ▲

Anglice: continental land (en), terra firma (en) Francogallice: terre ferme (fr) f Germanice: Festland (de) n, trockenes Land (de) n Italice: terrafirma (it) f

Discretiva

arida dictio est in variis linguis:

• Kotavice: arida

Dictiones similes

• Dacoromane: aridă
• Hispanice: árida
• Lusitane: árida

Formae affines

Latine

ārida

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
ārida	casus nominativus singularis · genus femininum	adiectivi āridus
ārida	casus vocativus singularis · genus femininum	adiectivi āridus
ārida	casus nominativus pluralis · genus neutrum	adiectivi āridus
ārida	casus accusativus pluralis · genus neutrum	adiectivi āridus
ārida	casus vocativus pluralis · genus neutrum	adiectivi āridus
ārida	casus nominativus pluralis	substantivi āridum
ārida	casus accusativus pluralis	substantivi āridum
ārida	casus vocativus pluralis	substantivi āridum

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈaːrida/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ā·ri·da — morphologica: arid-a

āridā

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
āridā	casus ablativus singularis · genus femininum	adiectivi āridus
āridā	casus ablativus singularis	substantivi ārida

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈaːridaː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ā·ri·dā — morphologica: arid-a

Dacoromane

arida

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
arida	casus nominativus/accusativus singularis articulatus · genus femininum	adiectivi arid

Appellatio pronuntiatusque

API: /aˈrida/

Syllabificatio phonetica: a·ri·da — morphologica: arid-a

Italice

arida

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
arida	forma singularis · genus femininum	adiectivi arido

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈarida/

Syllabificatio phonetica: a·ri·da — morphologica: arid-a

Loci

T. Lucretius Carus –95…–55	P. Ovidius Naso -42…+18	Marcus Terentius Varro -37	Vitruvius ca. -30/-22	L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70	Petronius Arbiter ca. 14-66	C. Plinius Secundus 23-79	Marcus Valerius Martialis 40-103	Decimus Iunius Iuvenalis 100-128	Hildegardis Bingensis 1098-1179	Franciscus Petrarca 1304-1374	Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600
class.	class.	class.	class.	I	I	I	I	II	XII	XIV	XVI

Latinitas Romana

class.

• Nunc ea quae nobis membrorum dextera pars est,

in speculis fit ut in laeva videatur eo quod

planitiem ad speculi veniens cum offendit imago,

non convertitur incolumis, sed recta retrorsum

sic eliditur, ut siquis, prius arida quam sit

cretea persona, adlidat pilaeve trabive,

atque ea continuo rectam si fronte figuram

servet et elisam retro sese exprimat ipsa. —De rerum natura Lucretii ^[5]

class.

• te semper videat, tibi semper praebeat aures;

exhibeat vultus noxque diesque tuos.

cum tibi maior erit fiducia, posse requiri,

cum procul absenti cura futurus eris,

da requiem: requietus ager bene credita reddit,

terraque caelestes arida sorbet aquas. —Ars amatoria Ovidii Nasonis ^[6][7]

class.

• Fici enim semen naturale intus in ea fico, quam edimus, quae sunt minuta grana; e quibus parvis quod enasci coliculi vix queunt — omnia enim minuta et arida ad crescendum tarda, ea quae laxiora, et fecundiora, ut femina quam mas et pro portione in virgultis item; itaque ficus, malus punica et vitis propter femineam mollitiam ad crescendum prona, contra palma et cupressus et olea in crescendo tarda: in hoc enim umidiora quam aridiora — quare ex terra potius in seminariis surculos de ficeto quam grana de fico expedit obruere, praeter si aliter nequeas, ut siquando quis trans mare semina mittere aut inde petere vult. —De agricultura Varronis ^[8]

class.

• Colores autem, udo tectorio cum diligenter sunt inducti, ideo non remittunt sed sunt perpetuo permanentes, quod calx, in fornacibus excocto liquore facta raritatibus et evanida, ieiunitate coacta corripit in se quae res forte contigerunt, mixtionibusque ex aliis potestatibus conlatis seminibus seu principiis una solidescendo, in quibuscumque membris est formata cum fit arida, redigitur, uti sui generis proprias videatur habere qualitates. —De architectura Vitruvii ^[9]

saec. I.

• Parietes oblinuntur amurca subacto luto, cui pro paleis admixta sunt arida oleastri vel, si ea non sunt, oleae folia. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae ^[10][7]

saec. I.

• Illic alternis depugnat pontus et aer,

hic rivo tenui pervia ridet humus.

Illic demersas complorat navita puppes,

hic pastor miti perluit amne pecus.

Illic immanes mors obdita solvit hiatus,

hic gaudet curva falce recisa Ceres.

Illic inter aquas urit sitis arida fauces,

hic data periuro basia multa viro.

Naviget et fluctus lasset mendicus Vlixes,

in terris vivet candida Penelope. —Satyricon T. Petronii Arbitri ^[11][7]

saec. I.

• Quod ita formasse artifex natura credi debet, ut, cum terra arida et sicca constare per se ac sine umore non posset, nec rursus stare aqua nisi sustinente terra, mutuo inplexu iungerentur, hac sinus pandente, illa vero permeante totam, intra extra, supra infra, venis ut vinculis discurrentibus, … —Naturalis historia Plinii ^[12][7]

saec. I.

• Sportula nos iunxit quadrantibus arida centum;

Hanc voluit: puero diximus esse datam.

Inferius numquid potuit descendere? fecit.

Dat gratis, ultro dat mihi Galla: nego. —Epigrammata M. Valerii Martialis ^[13][7]

Latinitas postclassica

saec. II.

• ‹Cur desiderio Bibulae Sertorius ardet?›

si verum excutias, facies non uxor amatur.

tres rugae subeant et se cutis arida laxet,

fiant obscuri dentes oculique minores,

‹collige sarcinulas› dicet libertus ‹et exi.

iam gravis es nobis et saepe emungeris. exi

ocius et propera. sicco venit altera naso.› —Saturae D. Iuni Iuvenalis ^[14][7]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Lavendula calida et arida est, quia modicum succi habet, et homini ad comedendum non valet, sed tamen fortem odorem habet; et homo qui multos habet pediculos, si lavendulam frequenter odorat, pediculi in eo morientur. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis ^[15]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Rapido stelle obviant firmamento; contraria invicem elementa confligunt; terre tremunt; maria fluctuant; aer quatitur; crepant flamme; bellum immortale gerunt venti; tempora temporibus concertant, secum singula, nobiscum omnia: ver humidum, estas arida, mollis autumnus, hiems hispida, et que vicissitudo dicitur, pugna est. —De remediis utriusque fortune Petrarcae ^[16][7]

Latinitas nova

saec. XVI.

• Sicut enim dictum est in sententiis de aqua, omnis densitas et gravitas et pondus est a numero partium coeuntium plurium vel pauciorum, arctius vel latius, in unam massam; omnis autem coitus, unio et mixtio et adhaesio est per agglutinans et annectens humidum; terra igitur seu arida per se est rarissimum, subtilissimum corpus. —De principiis rerum elementis et causis Iordani Bruni ^[17]

Fontes

5. Titus Lucretius Carus - De rerum natura libri sex. (Teubner, Lipsiae MCMLXIX). Liber quartus, versus 296 — arida
8. Marcus Terentius Varro - De re rustica / de agricultura. (Loeb Classical Library, Londinio MCMXXXIV). Latin Library: Liber primus, XLI. — arida
9. De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber septimus, 3. [7] — arida
15. Hildegardis Bingensis - Subtilitates diversarum naturarum creaturum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber primus. Cap. XXXV. - De lavendula — arida
17. Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De principiis rerum elementis et causis. (Universitas Turicensis): Cap. : De terra.  — arida