asia

Latine I

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Notatio

← Graeca Antiqua Ἀσία (Asia)

Nomen proprium

Ăsĭ|a, -ae fem.

1. Oppidum in Lydia.
2. → Asia Minor
   1. Provincia Romana.
3. Continens maxima.
4. poët. → Troia.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	Ăsĭa	—	I
gen.	Ăsĭae	—	II
dat.	Ăsĭae	—	III
acc.	Ăsĭam	—	IV
abl.	Ăsĭā	—	VI
voc.	Ăsĭa	—	V

Translationes

Anglice

Asia Maior Asia ☞^en; Asia Minor Asia Minor ☞^en, Anatolia ☞^en

Graeca Antiqua

Ἀσία (Asia, f.)

Hispanice

Asia Maior Asia f ☞^es; Asia Minor Asia Menor f ☞^es, Anatolia f ☞^es

Slovene

Azija f ☞^sl

Latine II

Nomen substantivum

asĭ|a, -ae fem.

1. ← secale

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	asĭa	—	I
gen.	asĭae	—	II
dat.	asĭae	—	III
acc.	asĭam	—	IV
abl.	asĭā	—	VI
voc.	asĭa	—	V

Loci

Latinitas Romana

saec. I.

• 77: Secale Tauri sub Alpibus asiam vocant, deterrimum et tantum ad arcendam famem, fecunda, sed gracili stipula, nigritia triste, pondere praecipuum. —Naturalis Historia Plinii Maioris

Formae affines

Asia etiam dictio est in aliis linguis:

• Anglice:  Asia 
• Dacoromane:  Asia 
• Finnice:  asia 
• Norvegice:  Asia