aurium

Discretiva

aurium dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
aurium	casus genitivus pluralis	substantivi auris

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈau̯rium/

(classice)

Syllabificatio phonetica: au·ri·um — morphologica: aur-ium

Loci

L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Ac ne per omnes vices ministeriorum vagetur insolenter oratio, nihil aures agere valent quod est oculorum, nihil oculi quod aurium; nec generandi quidem data est facultas manibus aut plantis. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae ^[1][2]

Fontes