barbarus

Latine

Nomen adiectivum

barbar|us, -a, -um

1. Peregrinus, alienus || Qui originem suam in alia terra habet.

Declinatio

singularis				pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	barbarus	barbara	barbarum	nom.	barbarī	barbarae	barbara
gen.	barbarī	barbarae	barbarī	gen.	barbarōrum	barbarārum	barbarōrum
dat.	barbarō	barbarae	barbarō	dat.	barbarīs	barbarīs	barbarīs
acc.	barbarum	barbaram	barbarum	acc.	barbarōs	barbarās	barbara
abl.	barbarō	barbarā	barbarō	abl.	barbarīs	barbarīs	barbarīs
voc.	barbare	barbara	barbarum	voc.	barbarī	barbarae	barbara

Translationes

Anglice

foreign ☞en, alien ☞en, peregrine ☞en

Francogallice

étranger ☞fr

Germanice

ausländisch ☞de, fremd ☞de