caesii

Discretiva

caesii dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
caesiī	casus genitivus singularis · genus masculinum	adiectivi caesius
caesiī	casus genitivus singularis · genus neutrum	adiectivi caesius
caesiī	casus nominativus pluralis · genus masculinum	adiectivi caesius
caesiī	casus vocativus pluralis · genus masculinum	adiectivi caesius
caesiī	casus genitivus singularis	substantivi caesium

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkae̯.si.iː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cae·si·ī — morphologica: caesi-i

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

Apuleius ca. 125-170

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I. (ca. 78 p.C.n.)

• Praeterea alii contuentur longinqua, alii nisi prope admota non cernunt. multorum visus fulgore solis constat, nubilo die non cernentium nec post occasus. alii interdiu hebetiores, noctu praeter ceteros cernunt. de geminis pupillis aut quibus noxii visus essent satis diximus. caesii in tenebris clariores. —Naturalis historia Plinii ^[1][2]

Latinitas postclassica

saec. II. (ca. 170 p.C.n.)

• At illa optutum in me conversa: «En» inquit «sanctissimae Salviae matris generosa probitas, sed et cetera corporis execrabiliter ad [regulam qua diligenter aliquid adfingunt] amussim congruentia: inenormis proceritas, suculenta gracilitas, rubor temperatus, flavum et inadfectatum capillitium, oculi caesii quidem, sed vigiles et in aspectu micantes, prorsus aquilini, os quoquoversum floridum, speciosus et immeditatus incessus.» —Metamorphoseon libri XI Apulei ^[3][2]

Fontes