carus

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads
Solum carus Latine
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
Carus.

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: [ˈkaːrʊs](classice)

Nomen adiectivum

cār|us, -a, -um

  1. √ De materiali seu mercatorio rerum pretio — carus est qui nimio pretio emitur, cui vilis opponitur.[1]
  2. De morali alicujus personae aut rei pretio vel existimatione — carus dicitur et est qui magni fit vel ducitur, adeoque amatus, dilectus.[1]

Declinatio

More information positivus singularis, positivus pluralis ...
More information cārus comparativus ...
More information cārus comparativus ...
More information comparativus singularis, comparativus pluralis ...
More information cārus superlativus ...
More information cārus superlativus ...

Dictiones collatae

Antonyma · contraria

  • vīlis

Dictiones derivatae

Translationes

Remove ads

Fontes

  1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 543 “CĀRUS vel charus, a, um, adject.”

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads