casa

Synonyma

1. mapāle, mapālia neut. plur., tugurium
2. vīlla rūstica, vīlla frūctuāria

Discretiva

casa dictio est in variis linguis:

• Catalane: casa
• Corse: casa
• Dacoromane: casa
• Gallaice: casa
• Hispanice: casa
• Italice: casa
• Lusitane: casa
• Occitane: casa
• Sicule: casa

Dictiones similes

• Dacoromane: casă

Formae affines

Latine

casā

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
casā	casus ablativus singularis	substantivi casa

Appellatio pronuntiatusque

casā

API: /ˈka.saː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ca·sā — morphologica: cas-a

Dacoromane

casa

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
casa	casus nominativus/accusativus singularis articulatus	substantivi casă

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈka.sa/

Syllabificatio phonetica: ca·sa — morphologica: cas-a

Latinitas Romana

class.  (ca. 30–22 a.C.n.)

• Apud ceteras quoque gentes ex cannula pari similique ratione casarum perficiuntur constitutiones. Non minus etiam Massiliae animadvertere possumus sine tegulis subacta cum paleis terra tecta. Athenis Areopagi antiquitatis exemplar ad hoc tempus luto tectum. Item in Capitolio commonefacere potest et significare mores vetustatis Romuli  casa  et in arce sacrorum stramentis tecta. —De architectura Vitruvii ^[1][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• sed nulla gloria artificum est nisi qui tabulas pinxere. eo venerabilior antiquitatis prudentia apparet. non enim parietes excolebant dominis tantum nec domos uno in loco mansuras, quae ex incendiis rapi non possent.  casa  Protogenes contentus erat in hortulo suo; nulla in Apellis tectoriis pictura erat. nondum libebat parietes totos tinguere; omnium eorum ars urbibus excubabat, pictorque res communis terrarum erat. —Naturalis historia Plinii ^[3][2]

Fontes