cautam

Discretiva

cautam dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
cautam	casus accusativus singularis · genus femininum	participii cautus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkau̯tam/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cau·tam — morphologica: caut-am

Loci

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

• Aut certe ipsam tentationem non accipiamus malam, tanquam decipere volentis inimicum; sed cautam potius, tanquam experiri amplius volentis ignotum. —De consensu Evangelistarum Augustini ^[1][2]

Fontes