comestibilis

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /komesˈtibilis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: co·m·es·ti·bi·lis — morphologica: com-estibil-is

Notatio

← Latine: com- + ← Latine: edō (edere, estum) + -bilis

Nomen adiectivum

comestibil|is, -is, -e ^[1][2]

1. Qui comedi potest.

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	comestibilis	comestibilis	comestibile	nom.	comestibilēs	comestibilēs	comestibilia
gen.	comestibilis	comestibilis	comestibilis	gen.	comestibilium	comestibilium	comestibilium
dat.	comestibilī	comestibilī	comestibilī	dat.	comestibilibus	comestibilibus	comestibilibus
acc.	comestibilem	comestibilem	comestibile	acc.	comestibilēs	comestibilēs	comestibilia
abl.	comestibilī	comestibilī	comestibilī	abl.	comestibilibus	comestibilibus	comestibilibus
voc.	comestibilis	comestibilis	comestibile	voc.	comestibilēs	comestibilēs	comestibilia

Usus

Latinitas mediaevalis

saec. XIII.

• Raphanus autem, et portulaca, et comestibilis carduus, et asparagus, non solum boni, sed etiam medicinales sunt, de fructibus autem sicus precoces albe, purgant enim quod est in canalibus adunatum urine: amygdale quoque aliquantulum amare, sistici quoque et vue passe a nuceis purgate, non illaudabiles sunt. —Speculum doctrinale Vincentii Bellovacensis (ca. 1190-1264). Liber XIV. De calculo sive lapide in vesica CXVI.

Dictiones collatae

• comedō, comedere
• comestiō
• comestor
• comestūra

Synonyma

1. edibilis, edūlis

Antonyma · contraria

1. ingūstābilis

Translationes

Qui comedi potest	dilatare ▼

Qui comedi potest	collabi ▲

Anglice: edible (en), comestible (en) Dacoromane: comestibil (ro) Germanice: essbar (de), genießbar (de), komestibel (de) Italice: commestibile (it)

Fontes