committitur

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Discretiva

committitur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

More information Forma, Persona ...

Appellatio pronuntiatusque

API: /komˈmittitur/(classice)
Syllabificatio phonetica: com·mit·ti·tur morphologica: com-mitt-itur

Loci

Latinitas Romana

class.

  • Constat ex circulis quibusdam, compositis ad imaginem earum vertebrarum, quae in spina sunt, ita tamen ut ex parte exteriore aspera, ex interiore stomachi modo levis sit; eaque descendens ad praecordia cum pulmone committitur. —De Medicina Celsi [1][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber quartus, I. [3] committitur
  2. Vicicitatio: committitur.

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads