commutate

Latine

commūtātē

Appellatio pronuntiatusque

API: /kommuːˈtaːteː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: com·mū·tā·tē — morphologica: com-mut-ate

Notatio

← commūtātus

Adverbium

commūtātē

1. Mutato modo.

Dictiones collatae

Antonyma · contraria

1. Eodem modo.

Translationes

Mutato modo

Anglice: in a changed (en) manner, in an altered (en) manner

Germanice: verändert (de), auf veränderte Art

Discretiva

commutate dictio est in variis linguis:

• Anglice: commutate

Formae affines

Latine

commūtāte

Proprietates grammaticales¹

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
commūtāte	secunda pluralis	praesens	activa	imperativus	commūtō (commūtāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kommuːˈtaːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: com·mū·tā·te — morphologica: com-mut-ate

Proprietates grammaticales²

Forma	Modus flexurae	originis
commūtāte	casus vocativus singularis · genus masculinum	participii commūtātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /kommuːˈtaːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: com·mū·tā·te — morphologica: com-mutat-e

Italice

commutate

Proprietates grammaticales¹

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
commutate	secunda pluralis	—	activa	imperativus	commutare
commutate	secunda pluralis	praesens	activa	indicativus	commutare

Appellatio pronuntiatusque

API: /kommuˈtate/

Syllabificatio phonetica: com·mu·ta·te — morphologica: com-mut-ate

Proprietates grammaticales²

Forma	Modus flexurae	originis
commutate	forma pluralis · genus femininum	participii commutato

Appellatio pronuntiatusque

API: /kommuˈtate/

Syllabificatio phonetica: com·mu·ta·te — morphologica: com-mutat-e