concipio

Latine

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Notatio

A cum + capio

Verbum transitivum

concip|ĭō, -ĕre, concēpī, ceptum

1. ad pauca verba summatim reducere.

Coniugatio

Radix praesens concip-
Praesens indicativum
act.	sing.	plur.		pass.	sing.	plur.
I.	concipiō	concipimus		I.	concipior	concipimur
II.	concipis	concipitis		II.	conciperis	concipiminī
III.	concipit	concipiunt		III.	concipitur	concipiuntur
Imperativus
act.	concipe	concipite		pass.	concipere	concipiminī
Imperativus futurus
II.	concipitō	concipitōte		II.	concipitor	—
III.	concipitō	concipiuntō		III.	concipitor	concipiuntor
Praesens subiunctivum
act.	sing.	plur.		pass.	sing.	plur.
I.	concipiam	concipiāmus		I.	concipiar	concipiāmur
II.	concipiās	concipiātis		II.	concipiāris	concipiāminī
III.	concipiat	concipiant		III.	concipiātur	concipiantur
Imperfectum indicativum
act.	sing.	plur.		pass.	sing.	plur.
I.	concipiēbam	concipiēbāmus		I.	concipiēbar	concipiēbāmur
II.	concipiēbās	concipiēbātis		II.	concipiēbāris	concipiēbāminī
III.	concipiēbat	concipiēbant		III.	concipiēbātur	concipiēbantur
Imperfectum subiunctivum
act.	sing.	plur.		pass.	sing.	plur.
I.	conciperem	conciperēmus		I.	conciperer	conciperēmur
II.	conciperēs	conciperētis		II.	conciperēris	conciperēminī
III.	conciperet	conciperent		III.	conciperētur	conciperentur
Futurum indicativum
act.	sing.	plur.		pass.	sing.	plur.
I.	concipiam	concipiēmus		I.	concipiar	concipiēmur
II.	concipiēs	concipiētis		II.	concipiēris	concipiēminī
III.	concipiet	concipient		III.	concipiētur	concipientur

Radix perfecta concēp-
Perfectum indicativum
act.	sing.	plur.
I.	concēpī	concēpimus
II.	concēpistī	concēpistis
III.	concēpit	concēpērunt
Perfectum subiunctivum
act.	sing.	plur.
I.	concēperim	concēperīmus
II.	concēperīs	concēperītis
III.	concēperit	concēperint
Plusquam perfectum indicativum
act.	sing.	plur.
I.	concēperam	concēperāmus
II.	concēperās	concēperātis
III.	concēperat	concēperant
Plusquam perfectum subiunctivum
act.	sing.	plur.
I.	concēpissem	concēpissēmus
II.	concēpissēs	concēpissētis
III.	concēpisset	concēpissent
Futurum perfectum
act.	sing.	plur.
I.	concēperō	concēperimus
II.	concēperis	concēperitis
III.	concēperit	concēperint

Infinitivi act. pass. praes. concipere concipī perf. concēpisse

Participia praes. concipiēns, -entis perf. conceptus, -a, -um fut. conceptūrus, -a, -um

Gerundia et supina subst. concipiendum, -ī adiect. concipiendus, -a, -um supina conceptum, conceptū

Dictiones derivatae

• conceptus