condite

Discretiva

condite dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

condite

Proprietates grammaticales¹

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
condite	secunda pluralis	praesens	activa	imperativus	condō (condere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkondite/

(classice)

Syllabificatio phonetica: con·di·te — morphologica: cond-ite

Proprietates grammaticales²

Forma	Modus flexurae	originis
condite	casus vocativus singularis · genus masculinum	participii conditus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkondite/

(classice)

Syllabificatio phonetica: con·di·te — morphologica: condit-e

condīte

Proprietates grammaticales¹

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
condīte	secunda pluralis	praesens	activa	imperativus	condiō (condīre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /konˈdiːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: con·dī·te — morphologica: cond-ite

Proprietates grammaticales²

Forma	Modus flexurae	originis
condīte	casus vocativus singularis · genus masculinum	participii condītus

Appellatio pronuntiatusque

API: /konˈdiːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: con·dī·te — morphologica: condit-e