condito

Discretiva

condito dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

conditō

Proprietates grammaticales¹

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
conditō	secunda singularis	futurum	activa	imperativus	condō (condere)
conditō	tertia singularis	futurum	activa	imperativus	condō (condere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkonditoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: con·di·tō — morphologica: cond-ito

Proprietates grammaticales²

Forma	Modus flexurae	originis
conditō	casus dativus singularis · genus masculinum	participii conditus
conditō	casus ablativus singularis · genus masculinum	participii conditus
conditō	casus dativus singularis · genus neutrum	participii conditus
conditō	casus ablativus singularis · genus neutrum	participii conditus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkonditoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: con·di·tō — morphologica: condit-o

condītō

Proprietates grammaticales¹

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
condītō	secunda singularis	futurum	activa	imperativus	condō (condīre)
condītō	tertia singularis	futurum	activa	imperativus	condō (condīre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /konˈdiːtoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: con·dī·tō — morphologica: cond-ito

Proprietates grammaticales²

Forma	Modus flexurae	originis
condītō	casus dativus singularis · genus masculinum	participii condītus
condītō	casus ablativus singularis · genus masculinum	participii condītus
condītō	casus dativus singularis · genus neutrum	participii condītus
condītō	casus ablativus singularis · genus neutrum	participii condītus

Appellatio pronuntiatusque

API: /konˈdiːtoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: con·dī·tō — morphologica: condit-o