conferant

Discretiva

conferant dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cōnferant	tertia pluralis	praesens	activa	coniunctivus	cōnferō (cōnferre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkoːnferant/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cōn·fe·rant — morphologica: con-fer-ant

Loci

Aulus Cornelius Celsus 30

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Ingentibus vero et variis casibus OCULI nostri patent; qui cum magnam partem ad vitae simul et usum et dulcedinem conferant, summa cura tuendi sunt. —De Medicina Celsi ^[1][2]

Fontes

1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber sextus, VI. [1a] — conferant
2. Vicicitatio: conferant.