curram

Discretiva

curram dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
curram	prima singularis	praesens	activa	coniunctivus	currō (currere)
curram	prima singularis	futurum	activa	indicativus	currō (currere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkur.ram/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cur·ram — morphologica: curr-am

Loci

Gaius Valerius Catullus -87…-54

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• non non hoc tibi, false, sic abibit.

nam si luxerit ad librariorum

curram scrinia, Caesios, Aquinos,

Suffenum, omnia colligam venena.

ac te his suppliciis remunerabor. —Carmina Catulli ^[1][2]

class.

• Possum pedes movere, ut non curram; currere non possum, ut pedes non moveam. Possum, quamvis in aqua sim, non natare; si nato, non possum in aqua non esse. —De constantia sapientis Senecae ^[3][2]

Fontes