curret

Discretiva

curret dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
curret	tertia singularis	futurum	activa	indicativus	currō (currere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkur.ret/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cur·ret — morphologica: curr-et

Loci

P. Ovidius Naso -42…+18

Marcus Manilius fl. 14

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

C. Plinius Secundus 23-79

Marcus Valerius Martialis 40-103

Decimus Iunius Iuvenalis 100-128

antiq.

class.

class.

class.

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class. (versio II, ca. 5 p. Chr. n.)

• Non ego sum tanti – quid non censeris inique? –

ut pereas, dum me per freta longa fugis.

exerces pretiosa odia et constantia magno,

si, dum me careas, est tibi vile mori.

iam venti ponent, strataque aequaliter unda

caeruleis Triton per mare curret equis. —Heroides Ovidii Nasonis ^[1][2]

class.

• si vero natura sinat sub vertice caeli,

quem gelidus rigidis fulcit compagibus axis,

aeternas super ire nives orbemque rigentem

prona Lycaoniae spectantem membra puellae,

stantis erit caeli species, laterumque meatu

turbinis in morem recta vertigine curret. —Astronomicon M. Manilii ^[3]

class.

• Sicut missa est a primo die, curret; nusquam devertetur, nusquam remorabitur. Quid fiet? Tu occupatus es, vita festinat; mors interim aderit, cui, velis nolis, vacandum est. —De brevitate vitae Senecae ^[4][2]

saec. I.

• Observato solis ortu quocumque die libeat stantibus hora diei sexta sic, ut ortum eum a sinistro umero habeant, contra mediam faciem meridies et a vertice septentrio erit. qui ita limes per agrum curret, cardo appellabitur. circumagi deinde melius est, ut umbram suam quisque cernat; alioquin post hominem erit. —Naturalis historia Plinii ^[5][2]

saec. I.

• Levis ab aequorea cortex Mareotica concha

Fiat: inoffensa curret harundo via. —Apophoreta M. Valerii Martialis ^[6][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

• si vocat officium, turba cedente vehetur

dives et ingenti curret super ora Liburna

atque obiter leget aut scribet vel dormiet intus;

namque facit somnum clausa lectica fenestra. —Saturae D. Iuni Iuvenalis ^[7][2]

Fontes

3. Marcus Manilius - Astronomicon libri quinque. (Bibliotheca Augustana): Liber tertius, versus 361 — curret