demonstrato

Discretiva

demonstrato dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales¹

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dēmōnstrātō	secunda singularis	futurum	activa	imperativus	dēmōnstrō (dēmōnstrāre)
dēmōnstrātō	tertia singularis	futurum	activa	imperativus	dēmōnstrō (dēmōnstrāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /deːmoːnsˈtraːtoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dē·mōns·trā·tō — morphologica: de-monstr-ato

Proprietates grammaticales²

Forma	Modus flexurae	originis
dēmōnstrātō	casus dativus singularis · genus masculinum	participii dēmōnstrātus
dēmōnstrātō	casus ablativus singularis · genus masculinum	participii dēmōnstrātus
dēmōnstrātō	casus dativus singularis · genus neutrum	participii dēmōnstrātus
dēmōnstrātō	casus ablativus singularis · genus neutrum	participii dēmōnstrātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /deːmoːnsˈtraːtoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dē·mōns·trā·tō — morphologica: de-monstrat-o