describo

Latine

Appellatio

•    

  
   API: /deːsˈkriː.boː/ (classice)
•    

  
   API: /desˈkri.bo/ (ecclesiastice)

Notatio

← de + scribo.

Verbum transitivum

dēscrīb|ō, -ĕre, dēscripsī, dēscriptum.

1. Ex exemplo alicuius rei scribere; de aliquo scribere.

Coniugatio

Radix praesens dēscrīb-
Praesens indicativum
act.	sing.	plur.		pass.	sing.	plur.
I.	dēscrībō	dēscrībimus		I.	dēscrībor	dēscrībimur
II.	dēscrībis	dēscrībitis		II.	dēscrīberis	dēscrībiminī
III.	dēscrībit	dēscrībunt		III.	dēscrībitur	dēscrībuntur
Imperativus
act.	dēscrībe	dēscrībite		pass.	dēscrībere	dēscrībiminī
Imperativus futurus
II.	dēscrībitō	dēscrībitōte		II.	dēscrībitor	—
III.	dēscrībitō	dēscrībuntō		III.	dēscrībitor	dēscrībuntor
Praesens subiunctivum
act.	sing.	plur.		pass.	sing.	plur.
I.	dēscrībam	dēscrībāmus		I.	dēscrībar	dēscrībāmur
II.	dēscrībās	dēscrībātis		II.	dēscrībāris	dēscrībāminī
III.	dēscrībat	dēscrībant		III.	dēscrībātur	dēscrībantur
Imperfectum indicativum
act.	sing.	plur.		pass.	sing.	plur.
I.	dēscrībēbam	dēscrībēbāmus		I.	dēscrībēbar	dēscrībēbāmur
II.	dēscrībēbās	dēscrībēbātis		II.	dēscrībēbāris	dēscrībēbāminī
III.	dēscrībēbat	dēscrībēbant		III.	dēscrībēbātur	dēscrībēbantur
Imperfectum subiunctivum
act.	sing.	plur.		pass.	sing.	plur.
I.	dēscrīberem	dēscrīberēmus		I.	dēscrīberer	dēscrīberēmur
II.	dēscrīberēs	dēscrīberētis		II.	dēscrīberēris	dēscrīberēminī
III.	dēscrīberet	dēscrīberent		III.	dēscrīberētur	dēscrīberentur
Futurum indicativum
act.	sing.	plur.		pass.	sing.	plur.
I.	dēscrībam	dēscrībēmus		I.	dēscrībar	dēscrībēmur
II.	dēscrībēs	dēscrībētis		II.	dēscrībēris	dēscrībēminī
III.	dēscrībet	dēscrībent		III.	dēscrībētur	dēscrībentur

Radix perfecta dēscrips-
Perfectum indicativum
act.	sing.	plur.
I.	dēscripsī	dēscripsimus
II.	dēscripsistī	dēscripsistis
III.	dēscripsit	dēscripsērunt
Perfectum subiunctivum
act.	sing.	plur.
I.	dēscripserim	dēscripserīmus
II.	dēscripserīs	dēscripserītis
III.	dēscripserit	dēscripserint
Plusquam perfectum indicativum
act.	sing.	plur.
I.	dēscripseram	dēscripserāmus
II.	dēscripserās	dēscripserātis
III.	dēscripserat	dēscripserant
Plusquam perfectum subiunctivum
act.	sing.	plur.
I.	dēscripsissem	dēscripsissēmus
II.	dēscripsissēs	dēscripsissētis
III.	dēscripsisset	dēscripsissent
Futurum perfectum
act.	sing.	plur.
I.	dēscripserō	dēscripserimus
II.	dēscripseris	dēscripseritis
III.	dēscripserit	dēscripserint

Infinitivi act. pass. praes. dēscrībere dēscrībī perf. dēscripsisse

Participia praes. dēscrībēns, -entis perf. dēscriptus, -a, -um fut. dēscriptūrus, -a, -um

Gerundia et supina subst. dēscrībendum, -ī adiect. dēscrībendus, -a, -um supina dēscriptum, dēscriptū

Dictiones derivatae

• descriptio

Translationes

Dacoromane

descrie ☞ro