difficilis

Latine

Notatio

← dis- + facilis

Appellatio

•    

  
   API: /difˈfi.ki.lis/ (classice)

Nomen adiectivum

diffĭcĭl|is, -e

1. Molestus factu.

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	diffĭcĭlis	diffĭcĭlis	diffĭcĭle	nom.	diffĭcĭlēs	diffĭcĭlēs	diffĭcĭlia
gen.	diffĭcĭlis	diffĭcĭlis	diffĭcĭlis	gen.	diffĭcĭlium	diffĭcĭlium	diffĭcĭlium
dat.	diffĭcĭlī	diffĭcĭlī	diffĭcĭlī	dat.	diffĭcĭlibus	diffĭcĭlibus	diffĭcĭlibus
acc.	diffĭcĭlem	diffĭcĭlem	diffĭcĭle	acc.	diffĭcĭlēs	diffĭcĭlēs	diffĭcĭlia
abl.	diffĭcĭlī	diffĭcĭlī	diffĭcĭlī	abl.	diffĭcĭlibus	diffĭcĭlibus	diffĭcĭlibus
voc.	diffĭcĭlis	diffĭcĭlis	diffĭcĭle	voc.	diffĭcĭlēs	diffĭcĭlēs	diffĭcĭlia

Dictiones collatae

Contaria

• facilis

Dictiones derivatae

• difficultas

Translationes

Anglice

(molestus factu) difficult ☞en

Finnice

(molestus factu) vaikea ☞fi, vaivalloinen ☞fi, hankala ☞fi

Francogallice

(molestus factu) difficile ☞fr

Germanice

(molestus factu) schwierig ☞de, schwer ☞de

Hispanice

(molestus factu) difícil ☞es

Italice

(molestus factu) difficile ☞it

Suecice

(molestus factu) svår ☞sv