discipulus

Latine

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Nomen substantivum

discipul|us, -i masc.

1. puer, qui dum scholam frequentat.
2. homo, qui discit.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	discipulus	discipulī	I
gen.	discipulī	discipulōrum	II
dat.	discipulō	discipulīs	III
acc.	discipulum	discipulōs	IV
abl.	discipulō	discipulīs	VI
voc.	discipule	discipulī	V

Translationes

Anglice

pupil ☞en, student ☞en

Bulgarice

ученик masc. ☞bg

Francogallice

élève masc. ☞fr

Germanice

Schüler masc. ☞de

Suecice

elev ☞sv, discipel ☞sv