dividat

Discretiva

dividat dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dīvidat	tertia singularis	praesens	activa	coniunctivus	dīvidō (dīvidere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈdiːwidat/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·vi·dat — morphologica: di-vid-at

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

Quintus Curtius Rufus ca. 50

Hildegardis Bingensis 1098-1179

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Nam illa de quibus ante dixi huic acuto fugienda sunt: paria paribus relata et similiter conclusa eodemque pacto cadentia et immutatione litterae quasi quaesitae venustates, ne elaborata concinnitas et quoddam aucupium delectationis manifesto deprehensum appareat; itemque si quae verborum iterationes contentionem aliquam et clamorem requirent, erunt ab hac summissione orationis alienae; ceteris promiscue poterit uti, continuationem verborum modo relaxet et dividat utaturque verbis quam usitatissimis, translationibus quam mollissimis; etiam illa sententiarum lumina adsumet, quae non erunt vehementer inlustria. —Orator ad M. Brutum Ciceronis ^[1][2]

class.

• Ecce altera quaestio, quomodo hominibus sit utendum. Quid agimus? Quae damus praecepta? Ut pareamus sanguini humano? Quantulum est ei non nocere, cui debeas prodesse! Magna scilicet laus est, si homo mansuetus homini est. Praecipiemus, ut naufrago manum porrigat, erranti viam monstret, cum esuriente panem suum dividat? —Ad Lucilium epistulae morales Senecae ^[3][2]

saec. I.

• Ceterum nos et Asiae et Europae custodes habebis: Bactra, nisi dividat Tanais, contingimus, ultra Tanain terras usque ad Thraciam colimus, Thraciae Macedoniam coniunctam esse fama fert. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi ^[4][2]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Quod si quis vir aut per magica, aut per ardorem corporis sui incontinens est, accipiat speciem feminae huius herbae quae in praedicto fonte purgata est, et hoc quod in eadem herba, inter pectus et umbilicum suum per tres dies et per tres noctes ligatum habeat, et postea eumdem fructum in duas partes dividat, atque super utrumque lanckun [ilium ed.] partem unam per tres dies et per tres noctes ligatum teneat. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis ^[5]

Latinitas nova

saec. XVI.

• Ad praxim quippe nostram adeo usque termini atque partes sunt indefinitae; quia minimo vero a minimo nostri sensus et operis multo intervallo recedente, evenit ut vage ratio practicando dividat et componat, quod certorum numerorum differentiis ex rei veritate consistit. —De triplici minimo et mensura Iordani Bruni ^[6]

Fontes

5. Hildegardis Bingensis - Subtilitates diversarum naturarum creaturum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber primus. Cap. LVI. - De mandragora  — dividat
6. Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De triplici minimo et mensura. (Universitas Turicensis): Liber Contemplationem ex minimo. Cap. XIV. [29] — dividat