dividebant

Discretiva

dividebant dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dīvidēbant	tertia pluralis	imperfectum	activa	indicativus	dīvidō (dīvidere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /diːwiˈdeːbant/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·vi·dē·bant — morphologica: di-vid-ebant

Loci

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

M. Fabius Quintilianus ca. 35-100

Hildegardis Bingensis 1098-1179

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Legum conditores festos instituerunt dies, ut ad hilaritatem homines publice cogerentur, tamquam necessarium laboribus interponentes temperamentum; et magni, ut dixi, viri quidam sibi menstruas certis diebus ferias dabant, quidam nullum non diem inter otium et curas dividebant. —De tranquilitate animi Senecae ^[1][2]

saec. I.

• Tertium mox, qui haec dividebant, adiecerunt genus Rhodium, quod velut medium esse atque ex utroque mixtum volunt; neque enim Attice pressi neque Asiane sunt abundantes, ut aliquid habere videantur gentis, aliquid auctoris. —Institutio oratoria Quintiliani ^[3][2]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Quod vos, o sacerdotes et caeteri ministri mei, qui sub spirituali nomine militatis, cavere debetis; quia etiam nec apostoli quos subsecuti estis, se in diversa dividebant, nec vobis tale exemplum relinquebant. —Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum Hildegardis ^[4][2]

Fontes